Stół z odzysku

Wiecie,znacie,mam nadzieję, jedno słowo WYSTAWKA.
Mężu wypatrzył,pomyślał o żonie i chwała mu!
Jedziemy,jedno spojrzenie, pakujemy.
Rzucony w kąt,traktowany bez uczucia czeka rok...aż wreszcie zaskoczyło.
Tak nagle po roku czasu olśniło mnie i wpasowałam go w kuchenny look.

Mogę nawet nazwać zmianę metamorfoza niewielkim kosztem.

Stół za darmoszkę,farby jak to farby...no ukraść się nie dało,a że pomysły bezcenne to wszystko wszystkim,powiedzmy wiadomo.
A żeby nie było,że ta to ma wylukrowane i jakże kolorowe szczęście wypisane,wymalowane czy co tam jeszcze.Nie!
Ile niecenzuralnych słów padło,ileż kropel krwi/dosłownie/ i obdartej skóry plątało się w szale nieciekawych myśli,wiem tylko ja i tak liczę pół bloku.
Wie też dobrze mój mąż,prawdziwy mężczyzna który wspierał słowem i wyciszonym w pokoju tv /dla niewtajemniczonych nie chciał mi przeszkadzać/.
W takich oto zacnych okolicznościach powstał i opuścił szarą beznamietną strefę mój stół.

*blat Vittorino Malachit
*nogi moja mieszanka,dokładnie ta sama co na meblach
*gałka  Magnat Creative Rześki cytryn